waarom we geen drie toeren rond de markt reden

Ieder die ons vroeg waar we zouden vertrekken kreeg eerst als antwoord: istambul. Maar dat verwekte heelwat verwarring: de toehoorders dachten dat we per boot naar istambul reisden of zelfs dat we onze wererdreis met de Rio Claro zouden maken. Om dit euvel uit de wereld te helpen besloten we aan eenieder te vertellen dat we vertrokken met drie toeren rond de markt vann Brugge, en dat waren we ook echt van plan, en dit vooral in de hoop van een bekeuring te krijgen die als voorbeeld had moeten dienen voor de onverdraagzaamheid in onnze samenleving.

Helaas driewerf helaas het heeft niet mogen zijn, we hebben onze drie toeren rond de markt niet gereden. Aan voorbeelden van onverdraagzaamheid hadden we al meer dan genoeg (waarschijnlijk hadden we er zelfs teveel, maar men moet kunnen verdragen dat de mensen onverdraagzaam zijn niewaar?!) in de laatste weken, dus kon dit geen reden meer zijn.

Er was echter een zeer gegronde reden opgedoken om niet rond de markt te rijden. Door aan iedereen te vertellen dat we drie toeren rond de markt zouden rijden, verwachtten velen dat dit ook zou gebeuren; de verwachtingspatronen moeten immers vervult worden, zoniet is de goegemeente ontredderd. De laatste weken was immers gebleken dat ons vertrek voor sommigen waarschijnlijk een ramp zou kunnen hebben veroorzaakt. Plotseling leken we onmisbaar; zaken die eerst maanden konden op zich hebben laten wachten, sommige dingen die zelfs al meer dan een jaaraansleepten moesten plotseling vòòr ons vertrek worden opgelost. Het leek wel dat men ons vertrek (voor amper een jaar) gelijkstelde met een lancering naar een andere planeet, of een succesvolle poging tot zelfmoord. In elk geval we zouden voor eeuwig en altijd van deze aarbol verdwenen zijn en onder de zes miljard medeburgers kon niemand gevonden worden om het probleem op te lossen. Het verwachtingspatroon was dat ik het probleem zou oplossen en dus bestond er geen andere oplossing. Het toch invullen van deze verwachtingspatronen was mij zo'n last geworden dat ik geen drie toeren rond de markt meer kon rijden.

Leve de vrijheid, leve ons reisje door azië.